۱. عصبانی نشوید. از حرکت اضافی خودداری کنید. سعی کنید حرکات کمی داشته باشید. کنترل اعصاب و جسمتان را در دست داشته باشید. 

۲. پدال گاز را رها کنید و اگر کروزکنترل دارید، حتماً مطمئن شوید آن را خاموش کرده اید. 

۳. بررسی رفتار پدال ترمز: اگر پدال ترمز نرم است، در این حالت شاید بتوانید با چندبار فشار دادن ترمز، کنترل وسیله را بدست آورید. اگر پدال ترمز سفت است، سریعاً بررسی کنید که چیزی (مثل بطری آب) در زیر پدال گیر نکرده باشد. از جاده چشم بر ندارید. 

۴. پدال ترمز را چندین بار پشت سرهم فشار دهید تا مقدار فشار لازم برای توقف اتومبیل را فراهم آورید. حتی اگر سیستم ترمز اتومبیل شما از نوع ABS باشد، باز هم این کار را انجام دهید. 

۵. معکوس بکشید: به دنده پایین‌تر شیفت کنید. اگر اتومبیل شما اتومات است، آن را در حالت دستی قرار داده و دنده را ۱ یا ۲ کنید. بطور ناگهانی به دنده پایین (۱ و ۲) شیفت نکنید چون ممکن است کنترل اتومبیل را از دست بدهید. 

۶. از ترمز دستی استفاده کنید: سعی کنید ترمز دستی را کم کم بکشید. در نوع اتوماتیک، باید پدال ترمز اضطراری را کم کم فشار دهید. دقت کنید که به ناگهان ترمز دستی را تا انتها نکشید. زیرا چرخ‌های عقب اتومبیل قفل می‌کند و ممکن است کنترل اتومبیل را از دست بدهید. 

۷. چشمان خود را به جاده بدوزید: به چیزهایی که در جلوی شماست، نگاه کنید. از ترافیک سنگین و موانع خطرناک دوری کنید.

۸. به دیگر راننده‌ها هشدار دهید: چراغ‌های خطر(فلاشرها) اتومبیل را روشن کنید. بوق بزنید و چراغ بزنید.

۹. از اصطکاک جاده استفاده کنید.

۱۰. از موانع محیطی استفاده کنید: مانند استفاده از عوارض زمین و پستی و بلندی‌های جاده، استفاده از کیسه‌های سیمان یا بشکه‌های آب، تماس با موانع کوچک مثل درختچه ها

سایر راهکارهای اضطراری: 
۱. برخورد با پشت اتومبیل‌های دیگر
۲. یافتن مکانی مناسب برای ساییدن یا تصادف
3. اگر هیچکدام از این موارد پیدا نشد، به خاکی بکشید. 
اگر به دنبال یک محیط ایمن می‌گردید، جدول‌ها را انتخاب کنید اما به چند نکته توجه داشته باشید: 
جدول کم عمق را انتخاب کنید که پس از برخورد با آن دوباره به ترافیک باز نگردید .
فرمان را سفت بگیرید زیرا در اثر برخورد، کنترل اتومبیل از دست شما خارج می‌شود.