حیات در خشکی‌های زمین، قِدمت ِ بیشتری دارد!

بازار آذربایجان، بنابر گزارش دانشمندان، روش‌های تحلیلی و تصویربرداری‌های پیشرفته دریچه جدیدی به روی ریز فسیل‌های مناطق قدیمی در استرالیا باز خواهد کرد. بررسی‌های دقیق ریز فسیل‌های موجود در صحرای شمال غربی استرالیا نشان می‌دهد سال‌ها قبل از تکامل درختان یا گلسنگ ها، خاک‌های روی زمین زنده بودند.

خاک‌های قدیمی منطقه پیلبارای استرالیا( ناحیه غربی پارک ملی کاریجینی) با نمونه خاک‌های آزمایش شده از سیاره مریخ توسط کاوشگر “کنجکاوی ” شباهت دارد.
به گزارش بیگ بنگ، گریگوری ریتالاک محقق ارشد این پروژه گفت:« این ریز فسیل‌ها با میکروسکوپ قابل مشاهده اند و احتمالا کل موجودات زنده را به تصویر می‌کشند. از مدت‌ها پیش انتظار می‌رفت که سنگ‌های سه هزار میلیون ساله‌ی استرالیا منشأ دریایی داشته باشند. با این حال، مشاهده دقیق مواد معدنی نمکی سنگ‌ها گویای آن است که احتمالا دستخوش فرآیند تبخیر بر روی زمین شده اند.»

سایر مواد معدنی و شیمیایی یافت شده در سنگ‌ها مستلزم هوازدگی در خاک‌های گذشته‌های دور زمین شناختی بودند. ریتالاک اظهار داشت: « حیات وجود نداشت ولی در خاک‌های مربوط به دوره‌های ابتدایی زمین تقریبا به میزان دو سوم از زمان شکل گیری سحابی خورشیدی رشد و نمو پیدا می‌کرد و زمین در حدود ۴٫۶ میلیارد سال پیش پدید آمد.»

مطالعه‌ی حاضر میکروبیوم حداقل پنج نوع ریز فسیل مختلف شناخته شده را مورد مطالعه‌ قرار می‌دهد که از اندازه، شکل و ترکیب ایزوتوپی متفاوتی برخوردارند. بزرگترین و متمایزترین ریز فسیل‌ها عبارتند از ساختارهای تو خالی دوکی شکل آکتینوباکتری قارچ مانند که هنوز در زمره تجزیه کنندگان قرار می‌گیرند و نقش اصلی را در بوی خاک‌های باغچه ایفا می‌کنند. سایر فسیل‌های کروی شکل شبیه باکتری‌های سولفور بنفش اند که ترکیبات آلی را در غیاب اکسیژن فتوسنتز می‌کنند و حجم قابل توجهی از مواد معدنی سولفات را در خاک بر جای می‌گذارند.

ریتالاک، پروفسور دپارتمان علوم زمینی و مدیر مرکز دیرینه شناسی در موزه تاریخ فرهنگی و طبیعی گفت:« با وجود چگالی‌های سلولی بیش از هزار میلی متر مربع و گوناگونی تولید کنندگان و مصرف کنندگان، این ریز فسیل‌ها از یک اکوسیستم زمینی در حال فعالیت خبر می‌دهند، نه فقط یک سری سلول سرگردان. آن گواهی بر این واقعیت هستند که حیات در خاک‌ها برای چرخه‌های کربن، فسفر، سولفور و نیتروژن در تاریخ ابتدایی کره زمین حائز اهمیت بسیاری بوده است.

اکتشافات‌های جدید این تیم تحقیقاتی جای بحث و جدل زیادی دارند زیرا بسیاری از دانشمندان مدت هاست که توجه خود را به سمت استرومالیت‌ها جلب کرده‌اند، شکلی از حیات که ۳٫۷ میلیارد سال پیش پدید آمد. حیات دریایی به عنوان شکلی از حیات محسوب می‌شود که در دریا به تکامل رسیده و بعدها راه خود را به اشکال سنگی پیدا کرد.

ریتالاک به زیست نامه “دختر آزمایشگاهی” اشاره کرد که امسال توسط هوپ جاهرن، زمین شناس زیستی در دانشگاه هاوایی به چاپ رسید. او این چنین می‌نویسد: «کل سطح زمین برای میلیاردها سال بطور کامل بایر و لم یزرع بود. حتی بعد از اینکه حیات طریقی عالی در اقیانوس شکل گرفته بود، هیچ شواهدی دال بر هر گونه حیاتی در زمین در دست نیست.» ریتالاک افزود:« ریز فسیل‌های تازه کشف شده می‌توانند اطلاعات و شواهدی در این حوزه فراهم آورند. خاک‌های قدیمی غنی از نمک‌های سولفات و ریز فسیل‌ها از منطقه غربی استرالیا (پیلبارا) تهیه شده اند. این خاک‌ها می‌توانند راهنمای خوبی برای کشف حیات در سایر سیارات باشند.» جزئیات بیشتر این پژوهش در نشریه‌ی Gondwana Research منتشر شده است.