احتمالا یکی از دلایلش هم این است که این ماده کاملا نامرئی است. در واقع دانشمندان وجود ماده تاریک را از رفتار گرانشی آن استنباط کرده اند. به تعبیر دیگر مشاهدات گرانشی که تاکنون از سطح جهان به دست آمده، دو راه برای ما باقی گذاشته است، یا باید به طور کلی دیدمان از گرانش را تغییر دهیم، یا اینکه وجود ماده تاریک را بپذیریم، که البته راه دوم با توجه به اطلاعاتی که فعلا در دسترس است، قریب به احتمال‌تر است.با اینکه به نظر می‌رسد پدیده‌های مختلفی وجود دارند که موجودیت ماده تاریک را توضیح می‌دهند، ولی هنوز هیچ مدرک ِ کامل و واقعی  که وجود آن را به اثبات برساند کشف نشده است. البته مطالعات زیادی تاکنون انجام شده، ولی هنوز هیچکدام به نتیجه نرسیده اند. به هر حال آنطور که ما فکر می‌کنیم، ماده تاریک حدود ۲۵ تا ۲۷ درصد از کل ماده-انرژی جهان قابل مشاهده را تشکیل داده است.

این ماده دیده نمی‌شود و به نظر می‌رسد که فعل و انفعالی بر روی فوتون‌ها ندارد، اما اثر گرانشی خودش را دارد، و در حال حاضر ما فقط با استناد به همین اثر گرانشی است که از وجود ماده تاریک صحبت میکنیم، چنین چیزی احتمالا آنقدر قابلیت ندارد که بتوان روی آن مانور داد، ولی همین میزان هم برای اینکه تیم تحقیقاتی آلمانی-مجارستانی متشکل از دانشگاه ووپرتال، دانشگاه ایتوویوس بوداپست، و مؤسسهٔ پژوهشی یولیش روی این موضوع کار کنند، کافی به نظر می‌رسد. این تیم به رهبری زولتان فودور، با توسعه‌ی مدل استاندارد فیزیک ذرات بنیادی، و استفاده از ابر کامپیوتر آزمایشگاه زوریخ به نام ژن آبی-کیو (BlueGene/Q) به برآورد‌های پیشرفته ای برای پیش بینی ذرات تشکیل دهنده‌ی ماده تاریک پرداخت.

دانشمندان معتقدند درک ِ ماده تاریک تا حدود ِ زیادی به ذرات تشکیل دهنده اش بستگی دارد. در این باره دو احتمال وجود دارد، ماده تاریک یا از ذرات بسیار سنگین تشکیل شده و یا ذراتی سبک، تیم فودور بیشتر روی احتمال ِ دوم مانور داده اند. از میان ذراتی که برای ماده تاریک در نظر گرفته شده اند اکسیون محتمل‌ترین آنها شناخته شده است (اگرچه خود این ذره هم هنوز فرضی است). آنچه محققان نیاز دارند، شواهدی است که نشان دهد این ذرات بنیادیِ بسیار سبک واقعا وجود دارند