آل

آل یا زائوترسان موجودی خیالی-افسانه‌ای است. در باور عامه، موجودی است که اگر زن تازه‌زا را تنها بگذارند، سراغش می‌آید و بدو آزار یا آسیب می‌رساند.

آل یک گونه از موجودات اهریمنی در باور مردمان قفقاز، ایران، آسیای میانه و بخش‌هایی از جنوب روسیه است. در باورهای سنتی، نقش آلها در تولید مثل انسانهاست به همین دلیل آنها را اهریمن وضع حمل یا زایمان می‌دانند.

آلها در مناطق گوناگون دارای نامهای مختلفی هستند مثلاً در ارمنستان به «آلک»، در میان کردهابه «اُل»، در افغانستان و تاجیکستان به «هال» یا «خال»، در کشورهای ترک‌زبان آسیای میانه به «آلباستی» یا «آلماستی» و در میان مردم کشمیر وبدخشان به «هالماستی» معروفند.

در فرهنگ بختیاریها هم وجود آلها با عبارات رایجی مانند «آل برده» و «الهی آل ببردت» به چشم می‌خورد.

در روایات ارمنی، آلها قلب و شش زن درحال زایمان، زن آبستن و زنی تازه زایمان کرده (زائو) را می‌دزدند وسبب مرگ او می‌شوند. آنها همچنین با آسیب رساندن به جنین در زهدان مادر سببسقط جنین می‌شوند. آلها نوزادان زیر چهل روز را دزدیده و اقدام به تعویض آنها با بچه خود یا بچه جن می‌کنند. (مانند الفها در باورهای ژرمنی). آلها نیز مانند انسانها داری دو جنس زن و مرد هستند.

و حالا واقعیت داستان آل
زن قابله یکی از مخوف‌ترین بلاهایی بود که تمدن ،عارض نوع بشر کرد  و دستهای کثیف زن قابله در طول هزاران سال میلیونها زن باردار را به قرستان فرستاد. دکتر سمل ویس مجارستانی در قرن ۱۹میلادی علت مرض آل زدگی را کشف کردو دانست که دست کثیف زن قابله تولید آل زدگی میکند و میگوید آن قدر که زن قابله آدم کشته از آغاز تاریخ تا امروز امراض وبا و طاعون به آن اندازه سبب هلاکت نوع بشر نگردیده است
دست کثیف زن قابله میکروب مرض  پویر پرال   را که در مشرق به اسم آل زدگی معروف شده را وارد بدن ملتهب و مستعد زایو میکرد و چون مرض مزبور سراپای بدن زایو را قرمز مینمود میگفتند او را آل زد،و آل در زبان ایران باستان یعنی رنگ قرمز.