دنیای ما آثار باستانی چشمگیری را از دوران دور در خود جای داده است. سازه‌هایی که به نظر می‌رسد امکان ساختنشان با فناوری‌ای که تمدن‌های آن زمان داشت، جور در نمی‌آید. چرا که بیش از حد بزرگ، سنگین یا پیچیده‌ هستند. به همین دلیل عده‌ای می‌گویند بعید نیست سازندگان باستانی این آثار با پیروی از دستورالعمل‌های موجودات فرازمینی آنها را ساخته‌ باشند، یا این‌که این سازندگان اصلا از اهالی زمین نبوده‌اند! اما مهم این است که شواهد مهمی از این ادعا وجود ندارد و بیشتر شبیه ِ داستانی شیرین به نظر می‌رسد.

فکر کردن درباره‌ی اینکه موجودات فضایی شاید روزگاری به ملاقات زمینی‌ها آمده باشند جالب و سرگرم‌کننده است. اما واقعیت این است که هیچ‌گونه شواهدی از اینکه زمانی موجودات فرازمینی در سیاره ما بوده‌اند وجود ندارد. متوسل شدن به عوامل فرازمینی برای توجیه نحوه ساخت عظیم‌ترین دستاوردهای بشر به معنای نادیده‌گرفتن روش‌های شگفت‌انگیزی است که تمدن‌های ماقبل تاریخ برای ساختن بزرگ‌ترین و اسرارآمیزترین سازه‌های روی زمین به کار برده‌اند...

جزیره ایستر: معمای موآی‌ها، مجموعه تندیس‌های سنگی غول‌پیکر در جزیره ایستر نیز تا حد زیادی شبیه دیگر آثار باستانی است که تا اینجا عنوان کردیم. چطور ممکن است مردمان قوم راپانوئی‌ بیش از هزار سال پیش این مجسمه‌ها را ساخته باشند؟ نزدیک ۹۰۰ تندیس انسان که از سنگ تراشیده شده‌، در دامنه‌ آتشفشان‌های خاموش جزیره پراکنده‌ است. مجسمه‌ها به طور متوسط نزدیک چهار متر ارتفاع و ۱۴ تن وزن دارند و به نظر می‌رسد از سنگ آتشفشانی توف که در معدن رانو راراکو یافت می‌شود، تراش داده شده‌ باشند. در این معدن بیش از ۴۰۰ تندیس در مراحل مختلف ساخت به چشم می‌خورد که در کنارشان، مجسمه‌های کامل شده‌ای قرار دارد که آماده انتقال به محل استقرار موردنظرشان بوده‌اند. هدف از ساخت موآی‌ها مشخص نیست، اگرچه احتمالا این مجسمه‌ها با اهداف آیینی ساخته شده بودند. همچنین دقیقا معلوم نیست چه بر سر راپانوئی‌ها که آنها را ساختند، آمده است. اما قابل قبول‌ترین نظریه آن است که تمدن آنها قربانی یک فاجعه زیست‌ محیطی شده است که البته اگر از دانش سرشار موجودات فرازمینی استفاده می‌کردند، احتمالا قابل پیشگیری می‌‌بود!